Je begint met darts omdat je het leuk vind of wel eens een avondje weg wilt zijn, wanneer je dan ontdekt dat je ook nog enig talent bezit ga je uiteraard ook proberen zover mogelijk te komen in je hobby en dan kom je vanzelf bij een gerenommeerde dartclub als DC Nounauwtutter terecht waar de onderlinge verschillen tussen de spelers klein zijn, spelers van je eigen niveau dus.
Toen de dartclub nog geen Nounauwtutter heette, werd er al wel bij de verschillende darters thuis gegooid. Dat waren de oude tijden, toen we nog echt goed gooiden. Tegenwoordig is alles anders, de tegenstanders zijn ook van niveau en altijd is er weer de druk van het moeten, weten dat als je de dubbel mist het over en uit kan zijn. Alle dartspelers kunnen terugkomen uit een onmogelijke positie, It ain’t over til you hit the last double…” is een bekende kreet.
Eindelijk weer eens een avond als vanouds, geen straight overwinningen vanavond, wel 3 partijen die eindigden in 4-1, maar ook maar liefst 5 partijen die “all the way” werden beslist. De specialist, The Master van de 3-2 partijen uit het verleden is Franky, vandaar ook zijn dartnaam Franky All The Way. De afgelopen weken doet hij niet bepaald zijn dartnaam eer aan en kan hij beter zijn naam veranderen in “Franky The Wals”. Iedere tegenstander wordt met veel machtvertoon verpletterd, als je tegen hem staat te gooien lijkt het net alsof hij met iedere pijl de kraag van je dartshirt vastpint aan het dartbord en dat je zelf de pijl er niet meer uit kunt krijgen omdat hij tot de veren in het dartbord zit, geen prettig gevoel dus. Naar eigen zeggen had Franky vanavond “een wat mindere avond”, als ik zo zou gooien als hij vanavond, had ik de avond van mijn leven. Alles is relatief zal ik maar denken, vijf partijen gooien en vier keer winst en 1 keer verlies tegen Roedi Fitton (3-2) is in mijn ogen niet slecht. Als je dan ook nog eens de uitgooien in ogenschouw neemt (77 en 94), de Remiacup 9 maal en daarbij 8 keer 100+ en 5 keer 120+ is in mijn ogen een topavond, ik heb het gevoel dat hij voor alle klassementen gaat.
Met nog 13 partijen te gooien, lijkt het beslist, Supergroever lijkt het te hebben opgegeven al weet je maar nooit bij hem. Met drie “All The Way” partijen stond hij in ieder geval extra lang voor het bord en zaten de toeschouwers op het puntje van de stoel. Alleen tegen BB wist hij de overwinning naar zich toe te trekken, tegen zowel Pat Henkie als tegen The Friek moest hij het hoofd buigen. De strijd om de plaatsen 3 tot en met 5 blijft ongemeend spannend, het onderlinge verschil is 5 punten en kan dus in een onderling duel al beslist worden. Dat belooft wat voor de komende avonden.
